‘t Hof van Campe: 10 jaar buitengewoon bouwen

Het Land van Maas en Waal grenzend aan de Betuwe. Langs de A73 tussen Ewijk en Beuningen: het is een van de meest schilderachtige stukjes Nederland. Een rivierlandschap met water, graslanden, wilde planten en boomgaarden. Bewoond sinds de IJzertijd, van oudsher een agrarisch gebied met houtwallen en een enkele boerderij langs een meanderende uitvalsweg. Ook hier zijn voor de bouw opgravingen gedaan. De aangetroffen Romeinse relikwieën kregen een plek in het nabijgelegen park.

Vogelvlucht

Wie kijkt naar ruim tien jaar bouwen, vergeet het voortraject. Al in 2008 initieerde de gemeente Beuningen een herverkaveling voor de realisatie van een sportpark, wat de weg vrijmaakte voor dit nieuwbouwproject. In vogelvlucht bespreekt Jasper kort het Masterplan, de diverse schetsen en eerdere benamingen voor het project die ooit zijn gepresenteerd. “Uiteindelijk werd dat ‘t Hof van Campe, omdat het verwees naar platteland en buurtschappen”, aldus Jasper.

Grond is schaars in Nederland, zoveel ruimte in een nieuwbouwwijk is uniek

Groen en ruimtelijk

Jasper is er vol van: “Dit vind je nergens anders. Wat ik het mooiste vind aan het project is dat er op 25 hectare extreem groen en ruimtelijk is gebouwd. In veel vinex-wijken hebben we het over een dichtheid van ruim 50%, zo’n 25 woningen per hectare. Hier is dat met circa 7 woningen per hectare hooguit 20%. Dat betekent dat we het landschappelijke beeld van dit gebied nagenoeg intact hebben gehouden. De woningen lijken over de projectlocatie uitgestrooid en juist dat geeft ’t Hof van Campe karakter.”

Langs het lint

Het idee van lintbebouwing lang de uitvalsweg is overeind gebleven. De hofjes aan weerszijden lijken op de buurtschappen of dorpskernen van vroeger. Groepjes boerderijen die gaandeweg elkaars beschutting zochten. Voor alle buurten is het lint nu de ontsluitingsweg. De nieuwe wijk is er voor iedereen: voor senioren, doorstromers en starters. De rijwoningen, twee-onder-een-kapwoningen, vrijstaande woningen en appartementen zijn allemaal gebouwd in een landelijke stijl met variatie in gevels en kappen. Historische bouwstijlen die in de omgeving voorkomen, zijn vertaald in vier woningtypologieën: het Archetypisch Hollands huis, het Oud-Hollands huis, het Dorpshuis en het Boerderijtype. Jasper: “We kozen hier voor traditionele architectuur met moderne detaillering. Naast de hoofdvormen zijn er talloze accenten toegepast waaronder verlengde erkers, bijzondere entrees, rieten kappen, dakkapellen, veranda’s, balkons en hoekramen, waardoor bijna geen huis hetzelfde is.”

Zo woont Léon ten Dam:

In cluster 8 hebben we een twee-onder-een-kapwoning betrokken en we voelen ons helemaal thuis. De woning is zeer duurzaam en voorzien van een warmtepomp. Helemaal klaar voor de toekomst. Ook de omgeving spreekt me erg aan. Ik kom zelf uit Nijmegen en als gezin wilden we graag wonen in een omgeving met meer openbaar groen. Met de rust van een dorp, en wel dicht bij de nodige voorzieningen. Dit was een unieke kans. We hebben vrij uitzicht vanuit de achtertuin en wonen aan een straat waar bijna geen auto’s komen. Het buiten wonen levert unieke doorkijkjes op. Na mijn drukke dagen vind ik hier de rust. Geen ‘hofje’ is hetzelfde. Sommige clusters zijn naar binnen gericht, andere juist naar buiten. De een heeft een aangrenzende houtwal, de ander een gracht of een haag. Het is gevarieerd, maar toch ook weer één familie.”

Het sobere en natuurlijke materiaalgebruik, de duurzame architectuur, oriëntatie en de speelse accenten zorgen dat bijna geen huis hetzelfde is

Heimweewoningen

Kijkend naar de woningtypes graaft Sam alle detailleringen nog eens haarfijn op: “Wat elk van de acht hofjes - technisch gezien zijn het er eigenlijk negen – kenmerkt, is het materiaalgebruik; sobere en natuurlijke materialen, die ook in de omgeving voorkomen. Zowel de gevels als het dak zijn rustig van vorm, en ook het kleurgebruik is natuurlijk en ingetogen. Soms zien we een knikkap, de zogenaamde mansarde kap, en dan weer riet. Gevels opgetrokken in grijze of rode steen, een enkeling van hout. VT Wonen zou dit heimweewoningen noemen. En ik snap ook waarom. Ze hebben een hang naar vroeger, en tegelijk vind ik ze ecolutionair. Anders gezegd: duurzaam en doelmatig. Ik doel dan op de hoogwaardige isolatie van de inmiddels gasloze woningen, maar ook op het feit dat ze uitgerust zijn met warmtepompen, verwarmd worden door vloerverwarming en voorzien zijn van zonnepanelen. Het is dus niet alleen een woning van nu, maar een die klaar is voor de toekomst.”

Zo woont Mark Ponsen:

“De reden dat wij hier een huis kochten, waren de ruime kavels en het feit dat er rondom de hofjes veel ruimte is. Dat was echt een plus ten opzichte van de andere projecten waar wij interesse in hadden. Het is een gezonde leefomgeving door het vele groen, en daarmee ook voor de kinderen een leuke plek. Daarnaast liggen Beuningen en Nijmegen om de hoek. Kortom een mooie combinatie tussen ruimte en toch ook vele voorzieningen op korte afstand.”

Jasper strikt er ondertussen een lintje om: “Dit is wat mensen willen. Dat was in de verkoopfases steeds duidelijk te merken. Het is een mooi plan, met een hele sterke signatuur, op een schitterende plek. Een goed voorbeeld van natuurlijk bouwen in een buitengebied. Onze verwachting is dan ook dat ’t Hof van Campe een bovenregionale aantrekkingskracht zal krijgen. Maar dat mag ook wel. Deze wijk heeft natuurlijk wél vijftien jaar kunnen rijpen!”